காதல் பயணம்

 பேருந்து நிறுத்தமொன்றில் பேரழகு தரிசனம்
 பேச்சற்று மூச்சிரைக்க பிறவிப்பயன் கண்டேனடி
 முன்பிறவி அறியேனடி- நூறு பின்பிறவி வேண்டுமடி
 உன் பின்னல் பூவாய் கூந்தலேற
 உயிரினில் ஒன்றாய் ஜோடிசேர

 நீ நகரத்து பெண்ணா?-இல்லை
 கிராமத்து மண்ணா?
 என் உயிர் அள்ளித் தின்னா
 அவள் ஒற்றை வார்த்தை சொன்னா- நான்
 ஒளி விடுவேன் விண்ணாய்

 பேருந்து நூல் நகர- என் உயிரும் உடைந்ததடி
 எம் சிந்தயை திரள்கூட்டி
 செக்குப்பிழிந்த சாரின் சாரமாய்ந்தால்
 எந்தன் உடலின் உட்கூறு முழுதும்
 உனை புதையல்படுத்தியது தெரியவரும்

 நெஞ்சில் அகலா நினைவு கொண்டாய்
 நெடுஞ்சாலை போல் ஆசை தந்தாய்
 நினைவை நிஜமாய் மாற்றிவிடு
 நித்திய இன்பம் தந்துவிடு